Gerçekten Özgür müyüz?

 Sabah alarm çalıyor, kalkıyorum. Okula gitmeliyim. Çünkü gitmezsem yok yazılırım. Dersi  dinlemeliyim, çünkü sınav var. Eve gelince ödev yapmalıyım, çünkü yapmazsam eksi alacağım. Çevreme bakıyorum: insanlar nasıl davranıyor, neye gülüyor, neyi doğru kabul ediyor? Onlara benzemediğimde garip mi oluyorum? Özgürlük, herkesin istediği birşey. Ama düşündükçe kafa karıştıran birşey. Çünkü ne zaman bir şey seçsem, arkasında binlerce etki var: ailemin söyledikleri, öğretmenlerin tavsiyeleri, O zaman seçimlerim gerçekten bana mı ait oluyor?

Felsefede bu konuda büyük tartışmalar var. Bazıları, özgürlüğün bir his olduğunu söylüyor. Yani kendimizi özgür sanmamız yeterli. Ama bazı filozoflar diyor ki: Eğer seçimlerin arkasında seni etkileyen bir sürü dış etken varsa, sen aslında özgür değilsin. Sadece yönlendiriliyorsun. Bazen kendime şunu soruyorum: Gerçekten hoşuma gittiği için mi bir şey yapıyorum, yoksa farkında olmadan birilerine benzemeye mi çalışıyorum? biraz başkalarını bırakıp, iç sesimizi gerçekten duymaya çalışırsak. Belki o zaman kendi yolumuzu çizmiş oluruz.